Elke twee weken (ongeveer) stelt een loper van de Deventer Lopers zich aan u voor. Lees hieronder wat meer informatie over de loper en zijn of haar motivatie!
Mijn naam is Rob Philip, ik ben 47 jaar en onderwijskundige bij de HKU in Utrecht. De reden waarom ik ben gaan hardlopen was meer een praktische: ik begon met een studie die veel van mijn tijd zou vragen en wilde dus een sport doen die ik onafhankelijk kon beoefenen. Dus nam ik afscheid van mijn martial arts en begon in 2007 met hardlopen. Natuurlijk in eerste instantie veel te fanatiek en zonder de nodige loopscholing, dus raakte ik al gauw geblesseerd. Na herstel iets wijzer geworden en lid geworden van AV Daventria voor de broodnodige scholing en training. In 2009 echt serieus begonnen, wat resulteerde in mijn eerste marathon in 2012. Voor mij is hardlopen niet alleen een sport om fit te blijven, maar veel meer dan dat. Het is een onderzoek met jezelf over gezondheid, mentale kracht en souplesse, fysieke grenzen en uitdagingen verkennen, je eetpatroon afstellen en zelfdiscipline kweken. Het is een constant gesprek over hoe je met zelf wilt omgaan en daardoor ook met anderen. Met name in de intensieve trainingsperiode voor een marathon kan dit gesprek veel duidelijk maken over je eigen wilskracht, compassie en fysieke gestel. Er zijn twee momenten die dit goed illustreren. Het eerste moment is de geannuleerde marathon in New York in 2012. We waren met een groep lopers net ons startnummer aan het ophalen toen op de televisie werd aangekondigd dat de marathon definitief niet doorging vanwege de gevolgen van orkaan Sandy. Ik heb nog nooit zoveel huilende mensen bij elkaar gezien. Al die maanden voorbereiding voor niets, maar het was moeilijk daar uiting aan te geven, omdat de schade en de slachtoffers van de orkaan natuurlijk veel grimmiger was dan het niet lopen van een marathon. Een totaal bizarre en surrealistische situatie, die veel vraagt van je incasseringsvermogen en mentale wendbaarheid. Het andere moment is de ultraloop (een afstand langer dan een marathon wordt dikwijls zo aangeduid) die ik in New York liep in 2013. Het is opmerkelijk hoe je lichaam en geest de discussie aangaan na 50 km. hardlopen en wat er dan allemaal gebeurt! Wat ik vooral geleerd heb is dat je mentale kracht vaak veel sterker is dan je lichamelijke kracht.
Dus nu zijn we hier: aan de start van een nieuw avontuur om met een club loopidioten honderden kilometers te gaan hardlopen voor het goede doel. Ik heb er nu al zin in!
